Αιτητές:
Πολιτιστικό ίδρυμα Αγίου Δημητρίου
Ομάδα Δράσης και Ανάπτυξης Κόρνου (ΟΔΑΚ)
Κοινοτικό Συμβούλιο Κόρνου
Κοινοτικό Συμβούλιο Φοινίου
Ενδιαφερόμενες κοινότητες:
(σχετικοί φορείς και συνεχιστές του στοιχείου)
Αγγειοπλάστριες Κόρνου και Αγίου Δημητρίου, Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίου Δημητρίου, Μουσείο παραδοσιακής αγγειοπλαστικής Αγίου Δημητρίου, Πολιτιστικό Ίδρυμα Αγίου Δημητρίου, Ιερά Μητρόπολη Μόρφου, Ομάδα Δράσης και Ανάπτυξης Κόρνου (ΟΔΑΚ), Κοινοτικό Συμβούλιο Κόρνου, Συνεργατική Εταιρεία Αγγειοπλαστών Κόρνου ΛΤΔ, έμποροι κορνιώτικων αγγείων στην κοινότητα και τις γύρω περιοχές, Κοινοτικό Συμβούλιο Φοινιού εκ μέρους της κοινότητας Φοινιού, Θεοφάνης Πηλαβάκης (ιδιοκτήτης του «Πηλαβάκειου Μουσείο» στο κέντρο της κοινότητας Φοινιού, ένα μοναδικό στο είδος του αγροτικό μουσείο λαϊκής τέχνης για την προβολή της αγγειοπλαστικής τέχνης του Φοινιού), Γιώτα Αριστείδου Δημοσθένους (ιδιοκτήτρια εργαστηρίου αγγειοπλαστικής στην κοινότητα Φοινιού), Σύνδεσμος Αποδήμων και Φίλων Φοινιού (με σημαντική οικονομική και άλλη βοήθεια και εκστρατεία τα τελευταία τριάντα χρόνια για τη διάσωση και αναβίωση της παραδοσιακής Φοινιώτικης αγγειοπλαστικής τέχνης στην κοινότητα).
Πεδίο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς:
παραδοσιακές χειροτεχνίες
Έτος εγγραφής:
2016, 2017
Σύντομη περιγραφή:
Η παραδοσιακή αγγειοπλαστική του κόκκινου πηλού αφορά την κατασκευή αγγείων από κόκκινο πηλό, με σκοπό να χρησιμοποιούνται τόσο ως μαγειρικά σκεύη όσο και για τη μεταφορά, διατήρηση και φύλαξη τροφών. Η κατασκευή των αγγείων γίνεται εξολοκλήρου χειροποίητη, με κύριο εργαλείο τον χαμηλό, αργόστροφο, ποδοκίνητο τροχό, πάνω στον οποίο τοποθετείται ο πηλός και διαμορφώνονται τα αγγεία. Το κοκκινωπό χρώμα των αγγείων οφείλεται στον πηλό, ο οποίος φτιάχνεται από ντόπιο κόκκινο χώμα αναμειγμένο με νερό.
Με την αγγειοπλαστική του κόκκινου πηλού ασχολήθηκαν κυρίως γυναίκες τεχνίτριες στην ορεινή περιοχή του Τροόδους – ιδιαίτερα στον Άγιο Δημήτριο Μαραθάσας, στο Φοινί και στα Καμινάρια – καθώς και στον Κόρνο, στην Κλήρου, στη Βίκλα και στο Κλωνάρι. Η τέχνη της αγγειοπλαστικής του κόκκινου πηλού επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας και μεταδίδεται από γενιά σε γενιά χάρη στις εργατικές «μαστόρισσες» αγγειοπλάστριες και στις φιλότιμες προσπάθειες τοπικών οργανισμών.